Zjawisko niestabilności jest bardzo szerokie i może współistnieć z wieloma innymi dolegliwościami w obrębie stopy. Stanowi częste powikłanie tzw. "skręceń kostki". Najczęstszą postacią niestabilności stawu skokowego jest niestabilność boczna. Wynika ona z typowego skręcenia kostki i dotyczy głównie osób młodych, aktywnych fizycznie.
Przyczyny niestabilności stawu skokowego
Niestabilność stawu skokowego najczęściej ma charakter pourazowy – w większości przypadków jest następstwem skręcenia. W większości przypadków dochodzi do uszkodzenia więzadła strzałkowo-skokowego przedniego (ATFL), czasem wraz z więzadłem strzałkowo-piętowym (CFL).
Do częstych przyczyn zalicza się również:
- Osłabienie mięśni
- Upośledzenie kontroli nerwowo-mięśniowej
- Wydłużenie czasu reakcji mięśniowej
- Wiotkość więzadłowa
Objawy niestabilności stawu skokowego
Niestabilność objawia się najpierw niepewnym krokiem, często powiązanym z bólem i odgłosami chrupania pod zwiększonym obciążeniem. W przypadku ostrej niestabilności, np. z powodu zerwania więzadeł, w zagrożonym widoczny jest obrzęk.
Rozpoznanie niestabilności stawu skokowego
Rozpoznanie opiera się przede wszystkim na dokładnym badaniu klinicznym. Zerwanie więzadeł można potwierdzić w badaniu ultrasonograficznym lub w rezonansie magnetycznym. Leczenie zazwyczaj rozpoczyna się od działań nieoperacyjnych – rehabilitacji. W przypadkach, kiedy ta metoda okazuje się niewystarczająca, stosuje się rekonstrukcję operacyjną dostosowaną do rodzaju uszkodzenia.
Nie lekceważmy problemu! Nieleczony stan przewlekłej niestabilności stawu skokowego może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych skutkujących koniecznością poważnej interwencji chirurgicznej. W momencie, gdy zaczną pojawiać się pierwsze objawy kontuzji, powinieneś jak najszybciej udać się do lekarza ortopedy, który przeprowadzi profesjonalną diagnozę, a następnie zdecyduje o wprowadzeniu odpowiedniego, specjalistycznego leczenia.
